ΓΟΝΕΙΣ - ΜΑΘΗΤΕΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Το φετινό Σεπτέμβριο, το πρώτο κουδούνι των σχολείων χτύπησε, με 25.000 κενά σε δάσκαλους και καθηγητές, με κτιριακά προβλήματα, με ελλείψεις σε σχολικούς φύλακες, με προβλήματα στον καθαρισμό αλλά και στη λειτουργία των σχολείων (έλλειψη φωτοτυπικού χαρτιού, αδυναμία επισκευής μηχανημάτων, ελλείψεις στις υποδομές των εργαστηρίων και σε όργανα άθλησης). Πάρα πολλά ολοήμερα δημοτικά σχολεία δεν λειτουργούν και λείπουν ειδικότητες εκπαιδευτικών όπως μουσικοί, καλλιτεχνικών, θεατρικής αγωγής, αλλά και ξένων γλωσσών.

Και ο περσινός Σεπτέμβριος όμως, ξεκίνησε με κενά σε εκπαιδευτικούς. Μέχρι το τέλος της περσινής σχολικής χρονιάς χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών δεν καλύφθηκαν ποτέ και χιλιάδες διδακτικές ώρες χάθηκαν.

Η λιτότητα στα σχολεία και γενικότερα στην παιδεία από χρόνο σε χρόνο ολοένα και αυξάνεται.

Κι όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται για μια συγκυρία αλλά για μια επιλογή.

ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ 

Η ΕΡΓΑΛΕΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΟΟΣΑ

Οι επιλογές για την παιδεία γίνονται με ένα καθαρά ταξικό προσανατολισμό.

Το δημόσιο σχολείο στο οποίο μορφώνονται τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών ιδιωτικοποιείται. Κι αυτή η διαδικασία δεν ξεκινάει τώρα. Τα διπλώματα των ξένων γλωσσών, η επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις, η επαγγελματική κατάρτιση ακόμα και οι εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών (αθλητικές, πολιτιστικές), είναι μια τεράστια αγορά για τους ιδιώτες. Ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό, πλήρες δημόσιο σχολείο λοιπόν θα ήταν ανταγωνιστικό για πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια τα οποία θέλουν μερίδιο από αυτήν την πίτα.

Στην παρούσα φάση η κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας όχι μόνο το τρίτο μνημόνιο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ αλλά και τα τρία μνημόνια μαζί. Όσα μέτρα καθυστέρησαν ή εμποδίστηκαν να περάσουν από τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών κινημάτων (π.χ. τράπεζα θεμάτων, κατάργηση δωρεάν βιβλίων, αξιολόγηση – πειθάρχηση εκπαιδευτικών και σχολείων ), τώρα πρέπει να επιβληθούν.

Ποια είναι λοιπόν τα επείγοντα μέτρα που προβλέπει η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ τα οποία πρέπει να αντιπαλέψει η ελληνική κοινωνία;

· Αύξηση του αριθμού των μαθητών που αντιστοιχούν σε κάθε εκπαιδευτικό (έτσι λοιπόν εξηγείται ο μη διορισμός εκπαιδευτικών και οι σοβαρές ελλείψεις που παρουσιάζονται, αυτά που λέμε δηλαδή κενά καθώς και η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων).

· Μετατόπιση των δαπανών των σχολείων στους γονείς και στις οικογένειες.(Οι γονείς να πληρώνουν
   τα  λειτουργικά και τα έξοδα   συντήρησης των σχολείων αρχικά   κατά ένα μέρος και μελλοντικά εξ’

     ολοκλήρου αναλαμβάνοντας να «κυνηγάνε» χορηγούς).

· Σύνδεση της όποιας μικρής χρηματοδότησης των σχολείων με την σχολική επίδοση των μαθητών

   (Τις ίδιες επιδόσεις μπορεί να έχουν οι μαθητές εύπορων περιοχών με μαθητές εργατοσυνοικιών;).

· Αξιολόγηση – πειθάρχηση εκπαιδευτικών και μέτρα κατασταλτικά για εκπαιδευτικούς και μαθητές

   για να εμποδιστούν οι αντιδράσεις.

Εμείς λέμε ότι μόνο ένα συγκροτημένο εκπαιδευτικό κίνημα μπορεί να σταματήσει το έγκλημα εις βάρος της μόρφωσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Καλούμε όλους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς σε ένα ενιαίο μέτωπο για ένα δημόσιο δημοκρατικό σχολείο.