ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΙΩΝ

«Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, τα παιδιά ξεχωρίζονται, όπως και οι μεγάλοι, σε δύο κατηγορίες, σ' εκείνα που πρόκειται να αποτελέσουν τη συνέχεια της κυρίαρχης τάξης και σ' εκείνα που πρόκειται να αποτελέσουν το μεγάλο στρατό της δουλειάς που δεν πληρώνεται όλη.»                             

                                                                                                                                    Δημήτρης Γληνός

    Βαδίζοντας στα οκτώ χρόνια μέσα στην έρημο των μνημονίων μετράμε πάνω από 50.000 εκπαιδευτικούς λιγότερους, 1200 σχολεία συγχωνευμένα, εκτός όσων καταργήθηκαν, από την εποχή της κ. Διαμαντοπούλου και μετά, το πέρασμα των Κτηριακών Υποδομών στο υπερταμείο  ιδιωτικοποιήσεων κλπ.

    Η περικοπή των επιχορηγήσεων των σχολείων από  τον Κ.Π. περίπου 60% τα τελευταία χρόνια, έχουν ως
αποτέλεσμα να μην μπορούν, να αντεπεξέλθουν στα βασικά λειτουργικά τους έξοδα ή να καταφεύγουν στην συνδρομή των γονέων των μαθητών, των ιδιωτικών εταιριών, των Μ.Κ.Ο.  και κάθε λογής χορηγών.

    Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μεθοδεύει εν κρυπτώ τις σαρωτικές αλλαγές που αφορούν το σύνολο της εκπαίδευσης από την πρωτοβάθμια ως την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στόχος της πολιτικής ηγεσίας είναι η αντι-δραστική αλλαγή του χάρτη της εκπαίδευσης έτσι που να εναρμονίζεται με τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά πρότυπα».

    Το διαβόητο «πόρισμα Λιάκου» της επιτροπής του Εθνικού Διαλόγου που υιοθέτησε η επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της βουλής, επί προεδρίας του σημερινού υπουργού και εφαρμόζει η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ        (συγχώνευση νηπιαγωγείων, μείωση της ύλης, αλλαγές στην ειδική αγωγή,  κατάργηση επαναληπτικών πανελλαδικών, μαθητεία ΕΠΑΛ κ.α.)  όλα όσα ενιαία σχεδιάζουν να εφαρμόσουν τα επόμενα χρόνια τα κόμμάτα που ψηφίσαν και εφάρμοσαν τα μνημόνια, αλλά και η πρόσφατη πρόταση του Ι.Ε.Π., πίσω από γενικόλογες και θολές διατυπώσεις διατηρούν αναλλοίωτη τη φιλοσοφία και το περιεχόμενο της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας και των κατευθύνσεων που υπαγορεύουν ΕΕ ο ΟΟΣΑ και οι «δανειστές».

•  Θέλουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με ευρύτερες συναινέσεις, όπως έκαναν και με το 3ο Μνημόνιο αλλά και το νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ, για να μπορέσουν να κάμψουν τις αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος και της κοινωνίας που στέκεται εμπόδιο όλα αυτά τα χρόνια στα αποκρουστικά τους σχέδια για την παιδεία της αγοράς και το τσάκισμα της εργασίας των εκπαιδευτικών.
• Θέλουν ένα σχολειο που να στραγγαλίζεται οικονομικά για να εξοικονομούνται χρήματα για το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο.
• Ένα σχολείο που τα παιδιά του λαού να προετοιμάζονται να γίνουν οι φτηνοί ελαστικά εργαζόμενοι του μέλλοντος με μισή δουλειά - μισή ζωή, χωρίς φιλοδοξίες για πολύπλευρη μόρφωση.
• Ένα σχολείο που οι μαθητές σπρώχνονται να παραιτούνται στο Γυμνάσιο και να συνεχίζουν ελάχιστοι για το Απολυτήριο του Λυκείου, όσοι αντέξουν να περάσουν τις «συμπληγάδες πέτρες»!
• Ένα σχολείο των πολυεθνικών που απολύουν εργαζόμενους και κλείνουν εργοστάσια ενώ την ίδια στιγμή μαζι με δήμους ως dealer, δηλώνουν ότι θέλουν να ανακατασκευάσουν σχολείο μετά από ψηφοφορία μαθητών στο f.b.      ( coca  cola – Θεσσαλονίκη).
• Ένα σχολείο των εταιριών, εκείνων που καμώνονται πως σέβονται το περιβάλλον, που αυτές μολύνουν, με τις γνωστές συνέπειες και μετά μοιράζουν φυτά σε σχολεία με το λογότυπο τους διεκδικώντας συμμετοχή ως χορηγοί σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες και όχι μόνο, των εταιριών που σε συνεργασία με δήμους ( βλ. Δήμος Αγίων Αναργύρων Καματερού) θέλουν να εκπαιδεύσουν άκουσον – άκουσον τους νεαρούς μαθητές στην ιδέα της ανακύκλωσης, όταν όλοι γνωρίζουν ότι όχι μόνο ανακύκλωση δεν κάνουν αλλά είναι αδιαφανείς και παράνομες.  

 

Ένα σχολείο των ΜΚΟ και των κάθε λογής χορηγών που έχουν βρει – εκούσιους ή ακούσιους - σύμμαχους σε ενώσεις και συλλόγους γονέων.   

   Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώσεις (μηδέ της Ένωσης Αγ. Αναργύρων-Καματερού εξαιρουμένης) και σύλλογοι γονέων μέσα από τις εκδηλώσεις και τις ιστοσελίδες τους διαφημίζουν χορηγούς αλλά και ιδιωτικά σχολεία. Αντί να διεκδικούν από την πολιτεία αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, παρακαλούν για χορηγίες (αγορά εξοπλισμού σχολείων, δωρεές κλπ). Βάφουν ή καθαρίζουν τα σχολεία αντί να διεκδι-κούν την χρηματοδότηση των σχολείων ώστε οι εργασίες να γίνονται από επαγγελματίες, όταν μάλιστα η ανεργία έχει διαλύσει ολόκληρους κλάδους και έχει φτωχοποιήσει έως και εξαθλιώσει  οικογένειες (γονείς είναι και αυτοί να μην το ξεχνάμε), ή  πραγματο-ποιούν αθλητικές, καλλιτεχνικές και άλλες  δραστηριότητες επί πληρωμή.

  

 Το θέατρο, η μουσική, η γυμναστική, η πληροφορική, τα εικαστικά, οι ξένες γλώσσες δεν αποτελούν πολυτέλεια!  Πρέπει να προσφέρονται απλόχερα από το κράτος και όχι να γίνονται εμπόρευμα για όσους μπορούν να τα αγοράσουν. 

 

Τα παιδιά μας δε χρειάζονται ελεημοσύνη. Χρειάζονται ολόπλευρη μόρφωση και γονείς με μόνιμη και σταθερή εργασία. Χρειάζονται σχολεία που θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους. 

 Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τον ρόλο μας.

   Συμμετέχουμε ενεργά στις συνεδριάσεις και τις συνελεύσεις στους συλλόγους γονέων των σχολείων μας, αλλά και της Ένωσης Γονέων απαιτώντας να πάρουν άμεσα αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, διεκδικώντας από την κυβέρνηση την διατήρηση του χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης και την αύξηση των κρατικών δαπανών και κλείνουμε την πόρτα σε όλους εκείνους που στόχο έχουν την εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης (εταιρίες, χορηγούς και λοιπούς «συμμάχους» τους στο γονεϊκό κίνημα).

   Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών στον αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου, των μορφωτικών αναγκών και δικαιωμάτων όλων των παιδιών, για σταθερές και μόνιμες σχέσεις εργασίας για τους εκπαιδευτικούς, με άμεση πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών για τις πάγιες ανάγκες των σχολείων.

   Στηρίζουμε τους αγώνες των μαθητών που διεκδικούν το μέλλον τους, (από την απαίτηση να μην καταργηθούνε οι επαναληπτικές εξετάσεις των πανελληνίων μέχρι και το σχολείο των αναγκών και των ονείρων τους).

 

Θέλουμε ένα σχολείο για όλα τα παιδιά. Που δεν θα εκπαιδεύει στον ανταγωνισμό πιστοποιώντας με τις εξετάσεις ποιοι δεν ξέρουν, αλλά θα παίρνει όλα τα μέτρα για να μάθουν όλοι. Που θα κοινωνικο-ποιεί στη συλλογικότητα, τη δημοκρατία, την κρίση, την δημιουργικότητα, την αμφισβήτηση.

Αυτό το σχολείο δεν μπορεί παρά να είναι δωρεάν, καθώς η εκπαίδευση είναι κοινωνικό αγαθό και είναι καθήκον της κοινωνίας και συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να το παρέχει στους νέους ανθρώπους.

Ένα σχολείο δημόσιο που θα διασφαλίζει ότι τα παιδιά του λαού θα έχουν κάθε ευκαιρία να φοιτήσουν σε αυτό. Το ενιαίο 12χρονο σχολείο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. 

 Αγωνιζόμαστε για:

  Αύξηση των δαπανών τώρα με παράλληλο σταμάτημα κάθε στρατιωτικής άσκησης καταστολής πλήθους, των συνεχών εξοπλισμών (2^η θέση στο ΝΑΤΟ), του ευρωστρατού.

   Να μην ξεπουληθεί ως μέρος της δημόσιας περιουσίας (από το υπερταμείο) η σχολική στέγη αλλά και κάθε άλλο κοινωνικό, δημόσιο αγαθό - υποδομή και να χτιστούν νέα δημόσια, σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια.

   Εγγραφή όλων των παιδιών-προσφύγων και μεταναστών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης μαζί με όλα τα παιδιά σε κανονικές τάξεις και όσα είναι κάτω των τεσσάρων ετών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς. Εάν τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών έρθουν στο δήμο Αγίων Αναργύρων Καματερού να σταθούμε αλληλέγγυοι και να απαιτήσουμε μαζί με τους συλλόγους των εκπαιδευτικών να ενταχτούν στο πρωινό ωράριο του σχολείου με την ταυτόχρονη πρόσληψη όσων επιπλέον εκπαιδευτικών απαιτούνται για την υποστήριξη της ένταξής τους.

   Σταθερές και μόνιμες σχέσεις εργασίας για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα των σχολικών κτιρίων.  

   Ενίσχυση της ειδικής αγωγής στα σχολεία γιατί η υποστήριξη των μαθητών δεν μπορεί να γίνεται με δόσεις, απαιτούμε κάθε μαθητής που έχει έγκριση για παράλληλη στήριξη, να έχει τον εκπαιδευτικό και το βοηθητικό προσωπικό που αντιστοιχεί στις ανάγκες του για όλο το χρόνο, που φοιτά στο σχολείο.  Ενίσχυση σταθερών δομών ειδικής αγωγής με ίδρυση τμήματος ένταξης σε κάθε σχολείο και 2^ο τμήμα ένταξης για 12 & πλέον μαθητές.  Δημιουργία δημόσιων δομών ώστε οι θεραπείες των παιδιών να παρέχονται δωρεάν από το κράτος.  

   Αντιμετώπιση ρατσιστικών, εθνικιστικών, φασιστικών, μιλιταριστικών αντιλήψεων και κάθε είδους διακρίσεων, όπου εμφανίζονται στα σχολεία.

https://dikaiomastimorfosi.blogspot.com/2017/03/blog-post_21.html